-
1 żegnać
żegnać się z (I) sich verabschieden (von D); na długo, na zawsze Abschied nehmen (von D); -
2 żegnać
żegnać [ʒɛgnaʨ̑]\żegnać kogoś jdn verabschiedenżegnaj! leb wohl!, ade!II. vr\żegnać się z kimś sich +akk von jdm verabschieden, von jdm Abschied nehmen -
3 kłaniać się
kłaniać się [kwaɲaʨ̑ ɕɛ] < perf ukłonić>vr1) ( pochylać tułów) sich +akk verneigen, sich +akk verbeugen2) ( pochylać głowę) nicken3) ( witać lub żegnać się) grüßenkłaniam się [pięknie]! ich grüße Sie!4) ( pozdrawiać)\kłaniać się komuś od kogoś jdn von jdm grüßen, jdm Grüße von jdm bestellen [ lub ausrichten] -
4 przeżegnać się
przeżegnać się [pʃɛʒɛgnaʨ̑ ɕɛ] -
5 pożegnać
żegnać się z (I) sich verabschieden (von D); na długo, na zawsze Abschied nehmen (von D); -
6 przeżegnać
przeżegnać pf (-am) bekreuzigen;przeżegnać się sich bekreuzigenżegnać się z (I) sich verabschieden (von D); na długo, na zawsze Abschied nehmen (von D); -
7 verabschieden
verabschieden *sich [von jdm] \verabschieden żegnać [ perf po-] się [z kimś]ich muss mich [von ihm] \verabschieden muszę się [z nim] pożegnaćII. vt -
8 empfehlen
empfehlen [ɛm'pfe:lən] <empfiehlt, empfahl, empfohlen>jdm etw \empfehlen polecać [ perf polecić] komuś cośjdm \empfehlen etw zu tun polecić komuś zrobić cośes empfiehlt sich etw zu tun jest wskazane coś zrobićIII. vr1) ( sich anbieten)sich [jdm] als Sachverständiger \empfehlen polecać [ perf polecić] się [komuś] jako rzeczoznawca -
9 zganiać
I. vt -
10 Lebewohl
См. также в других словарях:
żegnać się — I – pożegnać się {{/stl 13}}{{stl 7}} żegnać kogoś lub coś, rozstawać się z kimś lub czymś; rozłączać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Żegnać się z bliskimi. Pożegnać się z gospodarzami.{{/stl 10}}{{stl 18}}ZOB. {{/stl 18}}{{stl 10}}żegnać się –… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
żegnać się — podn. Żegnać się ze światem, z życiem «umierać»: Gdy statek wszedł w ubogie obszary oceanu, gdzie połowy przestały dawać rezultat, rozpoczął się głód. Wkrótce dołączyła się do niego męka pragnienia. Kolejno, w trudnych do opisania mękach,… … Słownik frazeologiczny
żegnać — ndk I, żegnaćam, żegnaćasz, żegnaćają, żegnaćaj, żegnaćał, żegnaćany 1. «zachowywać się wobec kogoś, kto odchodzi, odjeżdża, z kim się rozstajemy, w sposób zgodny ze zwyczajowymi formami towarzyskimi i ustalony społecznym konwenansem, np.… … Słownik języka polskiego
żegnać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, żegnaćam, żegnaća, żegnaćają, żegnaćany {{/stl 8}}– pożegnać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rozstając się z kimś, kto odjeżdża albo od kogo się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zegnać — dk I, zegnaćgnam, zegnaćgnasz, zegnaćgnają, zegnaćgnaj, zegnaćgnał, zegnaćgnany zgonić dk VIa, zegnaćnię, zegnaćnisz, zgoń, zegnaćnił, zegnaćniony zganiać ndk I, zegnaćam, zegnaćasz, zegnaćają, zegnaćaj, zegnaćał, zegnaćany 1. «goniąc zgromadzić … Słownik języka polskiego
pożegnać (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. żegnać (się) I{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}rozstać się [pożegnać się] z tym światem [ze światem] {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przeżegnać (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. żegnać (się) II {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
podawać – podać sobie ręce — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ściskać sobie prawe dłonie w geście powitania, pożegnania, godzenia się, dobijania targu itp.; też: witać się, żegnać się, godzić się, dobijać targu itp. z kimś, wykonując ten… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
życie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} charakterystyczny dla materii organicznej, ograniczony czasowo stan zachodzenia w organizmie zespołu procesów biochemicznych, takich jak:… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ceremonialnie — przysłów. od ceremonialny (zwykle w zn. 2) Witać się, żegnać się, kłaniać się ceremonialnie … Słownik języka polskiego
żegnanie — ↨ żegnanie się n I rzecz. od żegnać (się) … Słownik języka polskiego
